Toch nog even……….

Uitgepakt Een update.

Daar  staat ie uitgepakt en al in de bomvrije kamer in Herzlya.

Vorige week woensdag de fietskoffer opgehaald. De volgende dag de fiets ingepakt en dat lukte me, tot mijn grote, verbazing en  opluchting. Stuur er af. Zadel eraf, Pedalen eraf. Wielen eraf.  Het frame ging  prima in de koffer en de losgemaakt onderdelen ook.  Dus ik hoefde niet meer naar mijn gespecialiseerde fietswinkel Van Herwerden  in Voorburg. Die hadden me aangeboden te helpen, als het nodig was. Niet nodig dus, maar wel bedankt voor de goede service.

Maar door dat tijdige inpakken had  ik geen fiets meer om het laatste weekend te trainen.  Dat leek me echter niet verstandig. Dus heb ik Rubens racefiets meegenomen op een van onze vele tripjes naar Amsterdam/Amstelveen. Nog een klein rondje van 50 km gefietst en merkte gelijk, dat ik al erg aan mijn eigen fiets gewend was ( of verwend was).

Zondag hadden we de verjaardagsbrunch van Gabriel, die 40 was geworden en dat was veel leuker dan fietsen. Echt heel gezellig, ontspannen, leuke vrienden en familie, plus een uitstekende verzorging van de inwendige mens. Echt een feest met blije mensen. Dat is heerlijk in deze tijd.

Ik zal jullie de details over het verder inpakken besparen. Maandagmorgen zijn Guya, de fiets en ik  gewoon lekker met El Al weggevlogen. Een grote auto was geen overbodige luxe. Het ging er net allemaal in. We gingen tenslotte voor een maand weg. Ja. ik zal nog even de fietskoffer laten zien.

Dit plaatje hadden jullie natuurlijk niet willen missen. Maar onderschrijft wel de noodzaak voor een beetje ruime  laadbak. Fietskoffer

Maandagavond waren we al weer helemaal gesetteld in ons heerlijke appartement. Alle boodschappen gedaan en uitgepakt. Behalve de fiets. Dat heb ik vandaag gedaan. Alsmede de cyclometer geïnstalleerd op mijn Israël telefoon, om de ritten te registreren. Plus de fotocamera voor boven op mijn helm, gebruiksklaar gemaakt, om remote controle te bedienen, ook via deze telefoon. Dus dat wordt dus straks nog hard werken op die fiets. En je moet eigenlijk  je handen wel  aan het stuur houden.

Ik heb me echter voorgenomen om de eerste dag, het maar eens even allemaal aan te zien en niet zo’n ding op mijn helm te zetten. Misschien heb ik met al die heuvels, al genoeg aan mezelf.

Morgen, woensdag, komt het grootste gedeelde van onze Nederlandse delegatie aan en donderdag gaan we ons allemaal om 09:30 registreren bij het Alyn Hospital in Jeruzalem en dan gaat de fiets, uitgepakt en al mee. Die wordt door de organisatie naar de start gebracht in Sde Boker.   Hier woonde de eerste premier van Israël David Ben Gurion en zijn vrouw Paula. Dus het wordt vast een mooie start. Vooralsnog zijn de weersvoorspellingen gunstig. Droog, niet veel wind en niet te warm, voor zo’n woestijn omgeving.

We keep you posted.