Dit is volgens mij geen spreekwoord, maar een gezegde.
De finish en eigenlijk het einde van deze 5 (of 4) daagse fietstocht. Het hoogtepunt en de mooiste beloning is het omhangen van de medaille door de kinderen, die op je zitten te wachten.
Er is ook nog wat ongedwongen interactie, met afpakken van mijn gewone bril.
Wat ik bedoel met de titel, is dat je 5 dagen naar het einde verlangt, omdat het toch een behoorlijke intensieve tocht is, maar als je er bent, het erg jammer is dat het afgelopen is. Je leeft er maanden naartoe en ineens is het over. Want je moet wel fietsen, maar het is echt een feest, om met de Nederlandse afvaardiging en fietsers uit alle landen, dit te beleven. Je doet iets aan je eigen gezondheid door goed te trainen, je haalt geld op voor Alyn en je maakt deze vaak zeer zwaar gehandicapte kinderen heel blij. Vroeger noemden ze dat een win-win situatie
Ik ga jullie niet verder meer lastig vallen met mijn gevoelens en wederwaardigheden.Maar niet voordat ik een ieder bedankt voor de hart verwarmende reacties. Ik was vaak zeer geroerd door de wijze waarop vele van jullie op mijn Wheels of Love hebben gereageerd. 
Ik voelde veel warmte.
Ook financieel heb ik vele mooie donaties gekregen. Erg fijn. Ik ben heel erg tevreden over het eindresultaat. Dit terwijl er nog elke dag geld binnen komt. Heel veel dank
Blijf allemaal gezond. Ik kom volgend jaar graag weer terug.
Liefs,
Arnold