Vierde dag en toch maar weer even gestart met een spreekwoord. Ik houdt dit spreekwoord altijd mijn kinderen voor, als ze zich zorgen maken. Maar voor vandaag was het op mijzelf van toepassing.
Gisteren ook veel geklommen, maar dat is redelijk goed gegaan.
Vandaag een rit van Shlomi naar Karmiel. Niet zo ver 52 km, maar wel heel veel klimmen, en daar heb ik wel een beetje wakker van gelegen. Maar als je eenmaal aan het fietsen bent, moet je door trappen en als je jezelf niet opblaast door te hard te gaan, dan kom je met rustig fietsen gewoon boven.
Het is goed gegaan. En de vierde dag is achter de rug.
Dus morgen (donderdag) op naar Jerusalem, op naar de finale en dan krijgen we een medaille van de kinderen van Alyn. Voor hen fietsen we en daar denk ik iedere keer aan als we het moeilijk hebben. Zij hebben het veel moeilijker in hun leven.
Ook nog even een selfie om te laten zien dat het goed met me gaat.
Ook nog een foto van de lunch van vandaag in Karmiel, hier was gelijk de finish voor vandaag. Je kunt zien dat we het heel gezellig met elkaar hebben en ook met de politie.
Het is echt een feest om dit te kunnen doen en ik krijg ook heel veel positieve reacties. Vandaag meer dan € 700 aan donaties binnen gekregen.
Lieve mensen bedankt! De kinderen van Alyn verdienen het.
Ik sprak de directeur fundraising Brenda in de lift en vertelde van deze opbrengst en ze zei dat nemen we gelijk mee met het totaal dat we morgen bekend maken.
Echt alle klein beetje helpen.
N.B. Ook nog een reclame spotje voor Van Herwerden Way to bike, die mij van zo goed fiets materiaal hebben voorzien en me ook nog gesponsord hebben.